Het lichaam is een genetisch wonder en als we hier toch zijn, laat me eens ietwat dobberen over wat we wel en niet zijn! Wat je niet bent, ondervind je dagelijks, door jezelf in maatschappelijke rollen te persen en de stress ervan te ondervinden. Stress ontstaat omdat we denken iets te zijn dat ons is opgelegd en ervaringen brengen ons in een realiteit die zo intens in strijd is met wie je daadwerkelijk bent, dat het op een latere stadia zich omzet in chronische situaties in waar velen van ons zich in bevinden. Anders gezegd, als je jezelf bent (absolute acceptatie van jezelf), hoeft er geen stress van te worden ondervonden.

Het lijkt echt heel gecompliceerd, maar is het totaal niet. Alles is een kwestie van keus en wat ik hiermee bedoel is dat als je in een vredige wereld leeft, al die overvloed om je heen hebt en je kan dat benutten, waar maak je je dan zorgen om? Zoals het gezegde luidt “aandacht maakt alles mooier”, kijk maar eens goed om je heen! Alles vraagt/schreeuwt om je aandacht, aandacht vervolgens veroorzaakt oordelen, interpretaties en keuzes. Keuzes zul je blijven doen want daar draait het hele maatschappelijk circus om, om je keuzes en het gevoel van ergens bij moeten horen. Omdat men keuzes moet maken, stelt men zich verdedigend op ten opzichte van wat er verdedigd moet worden, je gevoel van ergens bij moeten horen dus!

“Als je jezelf bent, meer hoef je niet te zijn”